rökkur

See also: rokkur

Icelandic

Etymology

From Old Norse røkkr, røkr, from Proto-Germanic *rekwaz, from Proto-Indo-European *h₁régʷos.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrœhkʏr/
    Rhymes: -œhkʏr

Noun

rökkur n (genitive singular rökkurs, no plural)

  1. twilight
    • Á Sprengisandi (“On Sprengisandur”) by Grímur Thomsen
      Ríðum, ríðum, rekum yfir sandinn,
      rökkrið er að síða á Herðubreið,
      álfadrottning er að beizla gandinn,
      ekki er gott að verða á hennar leið;
      vænsta klárinn vildi eg gefa til
      að vera kominn ofan í Kiðagil.
      Ride, ride, ride hard across the sands,
      darkness settles over Herðubreið.
      The Queen of the elves bridles her steed -
      be careful not to cross her path.
      My best horse I'd sacrifice
      to be safely back in Kiðagil.
    Synonyms: húm, ljósaskipti, rökkurró

Declension

Declension of rökkur (sg-only neuter)
singular
indefinite definite
nominative rökkur rökkrið
accusative rökkur rökkrið
dative rökkri rökkrinu
genitive rökkurs rökkursins

References

  • Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)