ronțăit
Romanian
Etymology
Past participle of ronțăi.
Noun
ronțăit n (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | ronțăit | ronțăitul |
| genitive-dative | ronțăit | ronțăitului |
| vocative | ronțăitule | |
Verb
ronțăit (past participle of ronțăi)
- past participle of ronțăi