rosulentus
Latin
Etymology
From rosa (“rose”) + -ulentus (“full of, abounding in”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [rɔ.sʊˈɫɛn.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ro.s̬uˈlɛn̪.t̪us]
Adjective
rosulentus (feminine rosulenta, neuter rosulentum); first/second-declension adjective
- abounding in roses
- rose-colored, rosy
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | rosulentus | rosulenta | rosulentum | rosulentī | rosulentae | rosulenta | |
| genitive | rosulentī | rosulentae | rosulentī | rosulentōrum | rosulentārum | rosulentōrum | |
| dative | rosulentō | rosulentae | rosulentō | rosulentīs | |||
| accusative | rosulentum | rosulentam | rosulentum | rosulentōs | rosulentās | rosulenta | |
| ablative | rosulentō | rosulentā | rosulentō | rosulentīs | |||
| vocative | rosulente | rosulenta | rosulentum | rosulentī | rosulentae | rosulenta | |
References
- “rosulentus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "rosulentus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- rosulentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.