rotunditas

Latin

Etymology

rotundus +‎ -tās

Noun

rotunditās f (genitive rotunditātis); third declension

  1. roundness, rotundity

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative rotunditās rotunditātēs
genitive rotunditātis rotunditātum
dative rotunditātī rotunditātibus
accusative rotunditātem rotunditātēs
ablative rotunditāte rotunditātibus
vocative rotunditās rotunditātēs

Descendants

  • Inherited:
    • Italian: ritondità
    • Old French: rundeté
  • Borrowed:

References