roykur
Faroese
Etymology
From Old Norse reykr, from Proto-Germanic *raukiz. See also rúka.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈɹɔiːjkʊɹ]
Noun
roykur m (genitive singular royks, uncountable)
Declension
| m15-s | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | roykur | roykurin |
| accusative | royk | roykin |
| dative | royki | roykinum |
| genitive | royks | royksins |