rozbójniczy

Polish

Etymology

From rozbójnik +‎ -y.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔz.bujˈɲi.t͡ʂɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɘ
  • Syllabification: roz‧bój‧ni‧czy

Adjective

rozbójniczy (not comparable, derived adverb rozbójniczo)

  1. (relational) robber's, highwayman's, bandit's

Declension

Declension of rozbójniczy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative rozbójniczy rozbójnicza rozbójnicze rozbójniczy rozbójnicze
genitive rozbójniczego rozbójniczej rozbójniczego rozbójniczych
dative rozbójniczemu rozbójniczej rozbójniczemu rozbójniczym
accusative rozbójniczego rozbójniczy rozbójniczą rozbójnicze rozbójniczych rozbójnicze
instrumental rozbójniczym rozbójniczą rozbójniczym rozbójniczymi
locative rozbójniczym rozbójniczej rozbójniczym rozbójniczych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.