rozchorzeć

Polish

From roz- +‎ chorzeć.

rozchorzeć pf

(intransitive or reflexive with się, obsolete) to be taken ill, to get sick, to fall ill (to become ill)
Synonyms: (obsolete) zachorzeć, rozchorować się

Conjugation of *rozchorzeć* pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		rozchorzeć
future tense	1^st	rozchorzeję			rozchorzejemy
	2^nd	rozchorzejesz			rozchorzejecie
	3^rd	rozchorzeje			rozchorzeją
	impersonal	rozchorzeje się
past tense	1^st	rozchorzałem, -(e)m rozchorzał	rozchorzałam, -(e)m rozchorzała	rozchorzałom, -(e)m rozchorzało	rozchorzeliśmy, -(e)śmy rozchorzeli	rozchorzałyśmy, -(e)śmy rozchorzały
	2^nd	rozchorzałeś, -(e)ś rozchorzał	rozchorzałaś, -(e)ś rozchorzała	rozchorzałoś, -(e)ś rozchorzało	rozchorzeliście, -(e)ście rozchorzeli	rozchorzałyście, -(e)ście rozchorzały
	3^rd	rozchorzał	rozchorzała	rozchorzało	rozchorzeli	rozchorzały
	impersonal	rozchorzano
conditional	1^st	rozchorzałbym, bym rozchorzał	rozchorzałabym, bym rozchorzała	rozchorzałobym, bym rozchorzało	rozchorzelibyśmy, byśmy rozchorzeli	rozchorzałybyśmy, byśmy rozchorzały
	2^nd	rozchorzałbyś, byś rozchorzał	rozchorzałabyś, byś rozchorzała	rozchorzałobyś, byś rozchorzało	rozchorzelibyście, byście rozchorzeli	rozchorzałybyście, byście rozchorzały
	3^rd	rozchorzałby, by rozchorzał	rozchorzałaby, by rozchorzała	rozchorzałoby, by rozchorzało	rozchorzeliby, by rozchorzeli	rozchorzałyby, by rozchorzały
	impersonal	rozchorzano by
imperative	1^st	niech rozchorzeję			rozchorzejmy
	2^nd	rozchorzej			rozchorzejcie
	3^rd	niech rozchorzeje			niech rozchorzeją
anterior adverbial participle		rozchorzawszy
verbal noun		rozchorzenie

adjectives

noun

verb