rozklekotany

Polish

Etymology

From rozklekotać +‎ -any.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔs.klɛ.kɔˈta.nɘ/
  • Rhymes: -anɘ
  • Syllabification: roz‧kle‧ko‧ta‧ny

Adjective

rozklekotany (comparative bardziej rozklekotany, superlative najbardziej rozklekotany, no derived adverb)

  1. (colloquial, of an object) dilapidated, worn-out
    Synonym: roztrzęsiony
  2. (colloquial, of a person) jittery, aflutter, in a dither (full of nervous energy)
    Synonyms: rozdygotany, roztrzęsiony

Declension

Declension of rozklekotany (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative rozklekotany rozklekotana rozklekotane rozklekotani rozklekotane
genitive rozklekotanego rozklekotanej rozklekotanego rozklekotanych
dative rozklekotanemu rozklekotanej rozklekotanemu rozklekotanym
accusative rozklekotanego rozklekotany rozklekotaną rozklekotane rozklekotanych rozklekotane
instrumental rozklekotanym rozklekotaną rozklekotanym rozklekotanymi
locative rozklekotanym rozklekotanej rozklekotanym rozklekotanych

Participle

rozklekotany (passive adjectival)

  1. masculine singular passive adjectival participle of rozklekotać
verb

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.