rozprucie
Polish
Pronunciation
- IPA(key): /rɔsˈpru.t͡ɕɛ/
- Rhymes: -ut͡ɕɛ
- Syllabification: roz‧pru‧cie
Noun
rozprucie n
- verbal noun of rozpruć
Declension
Declension of rozprucie
| singular | |
|---|---|
| nominative | rozprucie |
| genitive | rozprucia |
| dative | rozpruciu |
| accusative | rozprucie |
| instrumental | rozpruciem |
| locative | rozpruciu |
| vocative | rozprucie |
Further reading
- rozprucie in Polish dictionaries at PWN