roztwór

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *orztvorъ. By surface analysis, deverbal from roztworzyć.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈrɔs.tfur/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔstfur
  • Syllabification: roz‧twór

Noun

roztwór m inan

  1. (chemistry) solution (liquid mixture)

Declension

Declension of roztwór
singular plural
nominative roztwór roztwory
genitive roztworu roztworów
dative roztworowi roztworom
accusative roztwór roztwory
instrumental roztworem roztworami
locative roztworze roztworach
vocative roztworze roztwory

Further reading

  • roztwór in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • roztwór in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.