rufesco
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ruːˈfeːs.koː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ruˈfɛs.ko]
Verb
rūfēscō (present infinitive rūfēscere); third conjugation, no passive, no perfect or supine stems
- to redden (become reddish)
Conjugation
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | rūfēscō | rūfēscis | rūfēscit | rūfēscimus | rūfēscitis | rūfēscunt | ||||||
| imperfect | rūfēscēbam | rūfēscēbās | rūfēscēbat | rūfēscēbāmus | rūfēscēbātis | rūfēscēbant | |||||||
| future | rūfēscam | rūfēscēs | rūfēscet | rūfēscēmus | rūfēscētis | rūfēscent | |||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | rūfēscam | rūfēscās | rūfēscat | rūfēscāmus | rūfēscātis | rūfēscant | ||||||
| imperfect | rūfēscerem | rūfēscerēs | rūfēsceret | rūfēscerēmus | rūfēscerētis | rūfēscerent | |||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | rūfēsce | — | — | rūfēscite | — | ||||||
| future | — | rūfēscitō | rūfēscitō | — | rūfēscitōte | rūfēscuntō | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | rūfēscere | — | rūfēscēns | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| rūfēscendī | rūfēscendō | rūfēscendum | rūfēscendō | — | — | ||||||||
References
- “rufesco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- rufesco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.