rufinus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈruː.fɪ.nʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈruː.fi.nus]
Adjective
rūfinus (feminine rūfina, neuter rūfinum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | rūfinus | rūfina | rūfinum | rūfinī | rūfinae | rūfina | |
| genitive | rūfinī | rūfinae | rūfinī | rūfinōrum | rūfinārum | rūfinōrum | |
| dative | rūfinō | rūfinae | rūfinō | rūfinīs | |||
| accusative | rūfinum | rūfinam | rūfinum | rūfinōs | rūfinās | rūfina | |
| ablative | rūfinō | rūfinā | rūfinō | rūfinīs | |||
| vocative | rūfine | rūfina | rūfinum | rūfinī | rūfinae | rūfina | |