rukavičar
Serbo-Croatian
Etymology
From rúka.
Pronunciation
- IPA(key): /rukǎʋit͡ʃaːr/
- Hyphenation: ru‧ka‧vi‧čar
Noun
rukàvičār m anim (Cyrillic spelling рука̀вича̄р)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rukavičar | rukavičari |
| genitive | rukavičara | rukavičara |
| dative | rukavičaru | rukavičarima |
| accusative | rukavičara | rukavičare |
| vocative | rukavičaru | rukavičari |
| locative | rukavičaru | rukavičarima |
| instrumental | rukavičarom | rukavičarima |
References
- “rukavičar”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025