rusca

See also: ruscă, Rusca, and Rusça

Azerbaijani

Etymology

Morphologically rus +‎ -ca.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adverb

rusca

  1. in Russian

Latin

Pronunciation

Etymology 1

From Gaulish rūsca, from Proto-Celtic *rūskos (bark), from Proto-Indo-European *HrewH- (to dig).

Noun

rūsca f (genitive rūscae); first declension

  1. (Medieval Latin) bark
Declension

First-declension noun.

singular plural
nominative rūsca rūscae
genitive rūscae rūscārum
dative rūscae rūscīs
accusative rūscam rūscās
ablative rūscā rūscīs
vocative rūsca rūscae
Descendants
  • Catalan: rusc
  • Old French: rusche
  • Old Occitan: rusca
  • Lombard: rusca, rusc
  • Piedmontese: rusca

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

rusca

  1. nominative/accusative/vocative plural of ruscum

References

Lombard

Etymology

From Early Medieval Latin rusca (bark).

Noun

rusca f

  1. bark, peel

Piedmontese

Etymology

From Medieval Latin rusca (bark).

Noun

rusca f

  1. bark