rycerzyk

Polish

Etymology

From rycerz +‎ -yk.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɘˈt͡sɛ.ʐɘk/
  • Rhymes: -ɛʐɘk
  • Syllabification: ry‧ce‧rzyk

Noun

rycerzyk m pers

  1. (historical) diminutive of rycerz
  2. (colloquial, ironic) brave, valiant persom

Declension

Declension of rycerzyk
singular plural
nominative rycerzyk rycerzyki
genitive rycerzyka rycerzyków
dative rycerzykowi rycerzykom
accusative rycerzyka rycerzyków
instrumental rycerzykiem rycerzykami
locative rycerzyku rycerzykach
vocative rycerzyku rycerzyki

Noun

rycerzyk m animal

  1. any fungus of the genus Tricholomopsis

Declension

Declension of rycerzyk
singular plural
nominative rycerzyk rycerzyki
genitive rycerzyka rycerzyków
dative rycerzykowi rycerzykom
accusative rycerzyka rycerzyki
instrumental rycerzykiem rycerzykami
locative rycerzyku rycerzykach
vocative rycerzyku rycerzyki

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.