rykała

See also: Rykała

Polish

Etymology

From ryk +‎ -ała.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɘˈka.wa/
  • Rhymes: -awa
  • Syllabification: ry‧ka‧ła
  • Homophone: Rykała

Noun

rykała m pers

  1. (obsolete) bellower, loudmouth
    Synonym: krzykacz

Declension

Declension of rykała
singular plural
nominative rykała rykałowie/rykały
genitive rykały rykałów
dative rykale rykałom
accusative rykałę rykałów
instrumental rykałą rykałami
locative rykale rykałach
vocative rykało rykałowie/rykały

Further reading

  • rykała in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rykała in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.