rymling
Swedish
Etymology
From rymma (“escape”) + -ling
Noun
rymling c
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | rymling | rymlings |
definite | rymlingen | rymlingens | |
plural | indefinite | rymlingar | rymlingars |
definite | rymlingarna | rymlingarnas |