rzeczpospolita
Polish
Etymology
Univerbation of rzecz (“thing”) + pospolita (“common”). Calque of Latin rēspūblica.
Pronunciation
- IPA(key): (prescriptive) /ʐɛt͡ʂ.pɔsˈpɔ.li.ta/, (colloquial) /ʐɛt͡ʂ.pɔs.pɔˈli.ta/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔlita, -ita
- Syllabification: rzecz‧pos‧po‧li‧ta
- Homophone: Rzeczpospolita
Noun
rzeczpospolita f (abbreviation rzplita)
- (archaic or literary) republic or commonwealth
- Synonym: republika
Usage notes
This word is nowadays nearly always used only in reference to the official name of the Republic of Poland, Rzeczpospolita Polska. Other uses include mostly names of historical polities, e.g. Rzeczpospolita Obojga Narodów or Polska Rzeczpospolita Ludowa. Other republics are called republika in Polish.
It may be declined either as two separate words or as one word with adjectival declension.
Declension
Two-word declension:
Declension of rzeczpospolita
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rzeczpospolita | rzeczypospolite |
| genitive | rzeczypospolitej | rzeczypospolitych |
| dative | rzeczypospolitej | rzeczompospolitym |
| accusative | rzeczpospolitą | rzeczypospolite |
| instrumental | rzecząpospolitą | rzeczamipospolitymi |
| locative | rzeczypospolitej | rzeczachpospolitych |
| vocative | rzeczypospolita | rzeczypospolite |
One-word declension:
Declension of rzeczpospolita
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rzeczpospolita | rzeczpospolite |
| genitive | rzeczpospolitej | rzeczpospolitych |
| dative | rzeczpospolitej | rzeczpospolitym |
| accusative | rzeczpospolitą | rzeczpospolite |
| instrumental | rzeczpospolitą | rzeczpospolitymi |
| locative | rzeczpospolitej | rzeczpospolitych |
| vocative | rzeczpospolita | rzeczpospolite |
Further reading
- rzeczpospolita in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rzeczpospolita in Polish dictionaries at PWN
- rzeczpospolita in PWN's encyclopedia