rzemienny

Polish

Etymology

From rzemień +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /ʐɛˈmjɛn.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛnnɘ
  • Syllabification: rze‧mien‧ny

Adjective

rzemienny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) babiche, lash, rawhide, thong (strap made of thick leather used to bind something)
    Synonyms: skórkowy, skórzany

Declension

Declension of rzemienny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative rzemienny rzemienna rzemienne rzemienni rzemienne
genitive rzemiennego rzemiennej rzemiennego rzemiennych
dative rzemiennemu rzemiennej rzemiennemu rzemiennym
accusative rzemiennego rzemienny rzemienną rzemienne rzemiennych rzemienne
instrumental rzemiennym rzemienną rzemiennym rzemiennymi
locative rzemiennym rzemiennej rzemiennym rzemiennych
adjectives
  • rzemienicowy
  • rzemykowy
nouns

Further reading

  • rzemienny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rzemienny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.