rzezuń

Polish

Etymology

Borrowed from East Slavic. By surface analysis, rzezać +‎ -uń. Doublet of rezun.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈʐɛ.zuɲ/
  • Rhymes: -ɛzuɲ
  • Syllabification: rze‧zuń

Noun

rzezuń m pers

  1. (regional, obsolete) murderer, brigand, ruffian, thug
    Synonyms: morderca, opryszek, zbój

Declension

Declension of rzezuń
singular plural
nominative rzezuń rzezunie
genitive rzezunia rzezuni
dative rzezuniowi rzezuniom
accusative rzezunia rzezuni
instrumental rzezuniem rzezuniami
locative rzezuniu rzezuniach
vocative rzezuniu rzezunie
adjectives
nouns
verbs

Further reading

  • rzezuń in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rzezuń in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.