rzezać

• rzazać

Inherited from Proto-Slavic *rězati.

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /r̝ɛzat͡ɕʲ/
• IPA^(key): (15^th CE) /r̝ɛzat͡ɕʲ/

rzezać impf

1. (attested in Lesser Poland) to cut, to slice
   • Beginning of the 15th century, Łukasz z Wielkiego Koźmina, Kazania gnieźnieńskie‎^[1], Krakow, page 173a:

     On krol szyln[y]m gnewem gest na szobe swe odzene rzaszal byl

     [On krol siln[y]m gniewem jest na sobie swe odzienie rzazał był]

   • 1930 [c. 1455], “Lev”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)‎^[2], 19, 28:

     Nad vmarlimi nye *bodzecze rzazacz (non incidetis) czala swego

     [Nad umarłymi nie będziecie rzazać (non incidetis) ciała swego]

2. (attested in Masovia) to cut off (to remove by cutting)
   • 1901 [1463-1465], Jan Rozwadowski, editor, De morte prologus [Rozmowa mistrza Polikarpa ze śmiercią]‎^[3], Mierzeniec, Płock, line 488:

     Aszasz nye czytal..., yako panny mordovano,... nago szwloczono... y pyrszy rzeszano?

     [Azaś nie czytał..., jako panny mordowano,... nago zwłoczono... i pirsi rzezano?]

3. to castrate a horse
   • 1894 [1500], Konstanty Górski, editor, Historia jazdy polskiej‎^[4], page 286:

     Koyn szywy nye rzezany

     [Koń siwy nie rzezany]

4. (attested in Greater Poland) to engrave, to carve
   • 1908 [c. 1500], Bolesław Erzepki, editor, Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490‎^[5], Lubiń, page 89:

     Sculptilis et hoc sculptile, est imago in lapide sculpta rząząny

     [Sculptilis et hoc sculptile, est imago in lapide sculpta rzazany]

• Polish: rzezać

• B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rzezać”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Inherited from Old Polish rzezać. Doublet of rezać, a borrowed form.

• IPA^(key): /ˈʐɛ.zat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛzat͡ɕ
• Syllabification: rze‧zać

rzezać impf

1. (transitive, archaic) to cut, to incise (to cut into the surface of something)

   Synonyms: ciąć, krajać

2. (transitive, archaic) to carve, to sculpt

   Synonyms: rzeźbić, wyrzynać

3. (transitive, obsolete) to slay, to slaughter

   Synonyms: szlachtować, zarzynać

4. (transitive, obsolete) to circumcise (to surgically remove the foreskin (prepuce) from a penis)

   Synonym: obrzezywać

or

• rzezać in Polish dictionaries at PWN