sáigh
Irish
Pronunciation
- (Munster) IPA(key): /sˠɑːɟ/
- (Galway) IPA(key): /sˠɑː/
- (Mayo) IPA(key): /sˠɑːj/
- (Ulster) IPA(key): /sˠaːj/
Etymology 1
From Middle Irish sáithid, sáidid, from Old Irish sáidid (“thrust, fix”).
Alternative forms
- sáidh (obsolete)
- sáithigh
Verb
sáigh (present analytic sánn, future analytic sáfaidh, verbal noun sá, past participle sáite) (transitive)
Conjugation
conjugation of sáigh (first conjugation – C)
| verbal noun | sá | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | sáite | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | sáim | sánn tú; sáir† |
sánn sé, sí | sáimid | sánn sibh | sánn siad; sáid† |
a shánn; a shás / a sánn* |
sáitear |
| past | sháigh mé; shás | sháigh tú; sháis |
sháigh sé, sí | shámar; sháigh muid | sháigh sibh; shábhair | sháigh siad; shádar | a sháigh / ar sháigh* |
sádh |
| past habitual | sháinn / sáinn‡‡ | sháiteá / sáiteᇇ | shádh sé, sí / sádh sé, s퇇 | sháimis; shádh muid / sáimis‡‡; sádh muid‡‡ | shádh sibh / sádh sibh‡‡ | sháidís; shádh siad / sáidís‡‡; sádh siad‡‡ | a shádh / a sádh* |
sháití / sáit퇇 |
| future | sáfaidh mé; sáfad |
sáfaidh tú; sáfair† |
sáfaidh sé, sí | sáfaimid; sáfaidh muid |
sáfaidh sibh | sáfaidh siad; sáfaid† |
a sháfaidh; a sháfas / a sáfaidh* |
sáfar |
| conditional | sháfainn / sáfainn‡‡ | sháfá / sáfᇇ | sháfadh sé, sí / sáfadh sé, s퇇 | sháfaimis; sháfadh muid / sáfaimis‡‡; sáfadh muid‡‡ | sháfadh sibh / sáfadh sibh‡‡ | sháfaidís; sháfadh siad / sáfaidís‡‡; sáfadh siad‡‡ | a sháfadh / a sáfadh* |
sháfaí / sáfa퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go sá mé; go sád† |
go sá tú; go sáir† |
go sá sé, sí | go sáimid; go sá muid |
go sá sibh | go sá siad; go sáid† |
— | go sáitear |
| past | dá sáinn | dá sáiteá | dá sádh sé, sí | dá sáimis; dá sádh muid |
dá sádh sibh | dá sáidís; dá sádh siad |
— | dá sáití |
| imperative | ||||||||
| – | sáim | sáigh | sádh sé, sí | sáimis | sáigí; sáidh† |
sáidís | — | sáitear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
sáigh m
- inflection of sách (“well-fed person”):
- vocative/genitive singular
- nominative/dative plural
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| sáigh | sháigh after an, tsáigh |
not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “sáigh”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “sáigh”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “sáigh”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013–2025
- Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, page 57