sârmă
Romanian
Etymology
Borrowed from Greek σύρμα (sýrma) or Ottoman Turkish صرمه (sırma).
Noun
sârmă f (plural sârme)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | sârmă | sârma | sârme | sârmele | |
| genitive-dative | sârme | sârmei | sârme | sârmelor | |
| vocative | sârmă, sârmo | sârmelor | |||
See also
- fir n