séid
Irish
Etymology
From Old Irish séitid.
Pronunciation
- IPA(key): /ʃeːdʲ/
Verb
séid (present analytic séideann, future analytic séidfidh, verbal noun séideadh, past participle séidte)
- blow
- Synonym: rois
- waft
- exhale, breathe out
- Synonym: easanálaigh
Conjugation
conjugation of séid (first conjugation – A)
| verbal noun | séideadh | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | séidte | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | séidim | séideann tú; séidir† |
séideann sé, sí | séidimid | séideann sibh | séideann siad; séidid† |
a shéideann; a shéideas / a séideann* |
séidtear |
| past | shéid mé; shéideas | shéid tú; shéidis | shéid sé, sí | shéideamar; shéid muid | shéid sibh; shéideabhair | shéid siad; shéideadar | a shéid / ar shéid* |
séideadh |
| past habitual | shéidinn / séidinn‡‡ | shéidteá / séidteᇇ | shéideadh sé, sí / séideadh sé, s퇇 | shéidimis; shéideadh muid / séidimis‡‡; séideadh muid‡‡ | shéideadh sibh / séideadh sibh‡‡ | shéididís; shéideadh siad / séididís‡‡; séideadh siad‡‡ | a shéideadh / a séideadh* |
shéidtí / séidt퇇 |
| future | séidfidh mé; séidfead |
séidfidh tú; séidfir† |
séidfidh sé, sí | séidfimid; séidfidh muid |
séidfidh sibh | séidfidh siad; séidfid† |
a shéidfidh; a shéidfeas / a séidfidh* |
séidfear |
| conditional | shéidfinn / séidfinn‡‡ | shéidfeá / séidfeᇇ | shéidfeadh sé, sí / séidfeadh sé, s퇇 | shéidfimis; shéidfeadh muid / séidfimis‡‡; séidfeadh muid‡‡ | shéidfeadh sibh / séidfeadh sibh‡‡ | shéidfidís; shéidfeadh siad / séidfidís‡‡; séidfeadh siad‡‡ | a shéidfeadh / a séidfeadh* |
shéidfí / séidf퇇 |
| subjunctive | ||||||||
| present | go séide mé; go séidead† |
go séide tú; go séidir† |
go séide sé, sí | go séidimid; go séide muid |
go séide sibh | go séide siad; go séidid† |
— | go séidtear |
| past | dá séidinn | dá séidteá | dá séideadh sé, sí | dá séidimis; dá séideadh muid |
dá séideadh sibh | dá séididís; dá séideadh siad |
— | dá séidtí |
| imperative | ||||||||
| – | séidim | séid | séideadh sé, sí | séidimis | séidigí; séididh† |
séididís | — | séidtear |
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Related terms
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| séid | shéid after an, tséid |
not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “séid”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Sjoestedt, M. L. (1931) Phonétique d’un parler irlandais de Kerry [Phonetics of an Irish Dialect of Kerry] (in French), Paris: Librairie Ernest Leroux, page 39
Scottish Gaelic
Verb
séid (past shéid, future séididh, verbal noun séideadh, past participle séidte)
- superseded spelling of sèid