scuab
Irish
Etymology
From Middle Irish scúap, from Latin scōpa.[1] The verb is denominal from the noun.[2]
Pronunciation
- IPA(key): /sˠkuəbˠ/[3]
Noun
scuab f (genitive singular scuaibe, nominative plural scuaba)
Declension
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Derived terms
- scuab bhearrtha
- scuab bhróg
- scuab bhroic
- scuab caillí
- scuab eich
- scuab fiacla
- scuab ghaoithe
- scuab ghruaige
- scuab ingne
- scuab líní
- scuab mhúcháin
- scuab phéinte
- scuab sciúrtha
- scuab sháible
- scuab shimléir
- scuab sionnaigh
- scuab stionsail
- sreangscuab
Verb
scuab (present analytic scuabann, future analytic scuabfaidh, verbal noun scuabadh, past participle scuabtha) (ambitransitive)
Conjugation
conjugation of scuab (first conjugation – A)
| verbal noun | scuabadh | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | scuabtha | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | scuabaim | scuabann tú; scuabair† |
scuabann sé, sí | scuabaimid | scuabann sibh | scuabann siad; scuabaid† |
a scuabann; a scuabas | scuabtar |
| past | scuab mé; scuabas | scuab tú; scuabais | scuab sé, sí | scuabamar; scuab muid | scuab sibh; scuababhair | scuab siad; scuabadar | a scuab / ar scuab* |
scuabadh |
| past habitual | scuabainn | scuabtá | scuabadh sé, sí | scuabaimis; scuabadh muid | scuabadh sibh | scuabaidís; scuabadh siad | a scuabadh / a scuabadh* |
scuabtaí |
| future | scuabfaidh mé; scuabfad |
scuabfaidh tú; scuabfair† |
scuabfaidh sé, sí | scuabfaimid; scuabfaidh muid |
scuabfaidh sibh | scuabfaidh siad; scuabfaid† |
a scuabfaidh; a scuabfas | scuabfar |
| conditional | scuabfainn | scuabfá | scuabfadh sé, sí | scuabfaimis; scuabfadh muid | scuabfadh sibh | scuabfaidís; scuabfadh siad | a scuabfadh / a scuabfadh* |
scuabfaí |
| subjunctive | ||||||||
| present | go scuaba mé; go scuabad† |
go scuaba tú; go scuabair† |
go scuaba sé, sí | go scuabaimid; go scuaba muid |
go scuaba sibh | go scuaba siad; go scuabaid† |
— | go scuabtar |
| past | dá scuabainn | dá scuabtá | dá scuabadh sé, sí | dá scuabaimis; dá scuabadh muid |
dá scuabadh sibh | dá scuabaidís; dá scuabadh siad |
— | dá scuabtaí |
| imperative | ||||||||
| – | scuabaim | scuab | scuabadh sé, sí | scuabaimis | scuabaigí; scuabaidh† |
scuabaidís | — | scuabtar |
* indirect relative
† archaic or dialect form
Synonyms
Mutation
| radical | lenition | eclipsis |
|---|---|---|
| scuab | not applicable | not applicable |
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
References
- ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “scúap”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- ^ Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “scúapaid”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- ^ Quiggin, E. C. (1906) A Dialect of Donegal, Cambridge University Press, § 371, page 126
Further reading
- Ó Dónaill, Niall (1977) “scuab”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN