sóbálvány
Hungarian
Etymology
From só (“salt”) + bálvány (“idol”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃoːbaːlvaːɲ]
- Hyphenation: só‧bál‧vány
- Rhymes: -aːɲ
Noun
sóbálvány (plural sóbálványok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sóbálvány | sóbálványok |
| accusative | sóbálványt | sóbálványokat |
| dative | sóbálványnak | sóbálványoknak |
| instrumental | sóbálvánnyal | sóbálványokkal |
| causal-final | sóbálványért | sóbálványokért |
| translative | sóbálvánnyá | sóbálványokká |
| terminative | sóbálványig | sóbálványokig |
| essive-formal | sóbálványként | sóbálványokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | sóbálványban | sóbálványokban |
| superessive | sóbálványon | sóbálványokon |
| adessive | sóbálványnál | sóbálványoknál |
| illative | sóbálványba | sóbálványokba |
| sublative | sóbálványra | sóbálványokra |
| allative | sóbálványhoz | sóbálványokhoz |
| elative | sóbálványból | sóbálványokból |
| delative | sóbálványról | sóbálványokról |
| ablative | sóbálványtól | sóbálványoktól |
| non-attributive possessive – singular |
sóbálványé | sóbálványoké |
| non-attributive possessive – plural |
sóbálványéi | sóbálványokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | sóbálványom | sóbálványaim |
| 2nd person sing. | sóbálványod | sóbálványaid |
| 3rd person sing. | sóbálványa | sóbálványai |
| 1st person plural | sóbálványunk | sóbálványaink |
| 2nd person plural | sóbálványotok | sóbálványaitok |
| 3rd person plural | sóbálványuk | sóbálványaik |
Derived terms
Expressions
- áll, mint a sóbálvány
- sóbálvánnyá dermed
- sóbálvánnyá mered
- sóbálvánnyá válik
- sóbálvánnyá változik
Further reading
- sóbálvány in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.