sögumaður
Icelandic
Etymology
From saga (“story”) + maður (“person”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsœːɣʏˌmaːðʏr/
Noun
sögumaður m (genitive singular sögumanns, nominative plural sögumenn)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sögumaður | sögumaðurinn | sögumenn | sögumennirnir |
| accusative | sögumann | sögumanninn | sögumenn | sögumennina |
| dative | sögumanni | sögumanninum | sögumönnum | sögumönnunum |
| genitive | sögumanns | sögumannsins | sögumanna | sögumannanna |