sögusögn
Icelandic
Etymology
From saga (“history, story”) + sögn (“telling, saying”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsœːɣʏˌsœkn/
Noun
sögusögn f (genitive singular sögusagnar, nominative plural sögusagnir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sögusögn | sögusögnin | sögusagnir | sögusagnirnar |
| accusative | sögusögn | sögusögnina | sögusagnir | sögusagnirnar |
| dative | sögusögn | sögusögninni | sögusögnum | sögusögnunum |
| genitive | sögusagnar | sögusagnarinnar | sögusagna | sögusagnanna |