orðrómur
Icelandic
Etymology
From orð (“word”) + rómur (“voice”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɔrðˌrouːmʏr/
Noun
orðrómur m (genitive singular orðróms, nominative plural orðrómar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | orðrómur | orðrómurinn | orðrómar | orðrómarnir |
| accusative | orðróm | orðróminn | orðróma | orðrómana |
| dative | orðrómi, orðróm | orðrómnum, orðróminum | orðrómum | orðrómunum |
| genitive | orðróms | orðrómsins | orðróma | orðrómanna |