søkkva

Old Norse

Alternative forms

Etymology 1

From Proto-Germanic *sinkwaną, from Proto-Indo-European *sengʷ- (to sink, to drop). The -nk--kk- and other nasal-stop assimilations often caused restoration of Pre-Proto-Germanic *e from traditional *i, compare kreppa and detta.

Compare Old English sincan, Old Frisian sinka, Old Saxon sinkan, Old High German sinkan, Gothic 𐍃𐌹𐌲𐌵𐌰𐌽 (sigqan).

Verb

søkkva (singular past indicative sǫkk, plural past indicative sukku, past participle sokkinn) (Old West Norse)

  1. (intransitive) to sink
Conjugation
Conjugation of søkkva — active (strong class 3)
infinitive søkkva
present participle søkkvandi
past participle sokkinn
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular søkk sǫkk søkkva sykka
2nd person singular søkkr sǫkkt søkkvir sykkir
3rd person singular søkkr sǫkk søkkvi sykki
1st person plural søkkum sukkum søkkvim sykkim
2nd person plural søkkvið sukkuð søkkvið sykkið
3rd person plural søkkva sukku søkkvi sykki
imperative present
2nd person singular søkk
1st person plural søkkum
2nd person plural søkkvið
Conjugation of søkkva — mediopassive (strong class 3)
infinitive søkkvask
present participle søkkvandisk
past participle sokkizk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular søkkumk sukkumk søkkumk sykkumk
2nd person singular søkksk sǫkkzk søkkvisk sykkisk
3rd person singular søkksk sǫkksk søkkvisk sykkisk
1st person plural søkkumsk sukkumsk søkkvimsk sykkimsk
2nd person plural søkkvizk sukkuzk søkkvizk sykkizk
3rd person plural søkkvask sukkusk søkkvisk sykkisk
imperative present
2nd person singular søkksk
1st person plural søkkumsk
2nd person plural søkkizk
Descendants
  • Elfdalian: sikka
  • Faroese: søkka
  • Icelandic: sökkva
  • Norwegian Nynorsk: søkke, søkka
  • Old Danish: siunkæ
  • Old Swedish: siunka

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “søkkva”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 429; also available at the Internet Archive

Etymology 2

From Proto-Germanic *sankwijaną.

Alternative forms

Verb

søkkva (singular past indicative søkkti, plural past indicative søkktu, past participle søkktr)

  1. to (cause to) sink [with dative ‘something’]
Conjugation
Conjugation of søkkva — active (weak class 1)
infinitive søkkva
present participle søkkvandi
past participle søkktr
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular søkkvi søkkta søkkva søkkta
2nd person singular søkkvir søkktir søkkvir søkktir
3rd person singular søkkvir søkkti søkkvi søkkti
1st person plural søkkum søkktum søkkvim søkktim
2nd person plural søkkvið søkktuð søkkvið søkktið
3rd person plural søkkva søkktu søkkvi søkkti
imperative present
2nd person singular søkk, søkkvi
1st person plural søkkum
2nd person plural søkkvið
Conjugation of søkkva — mediopassive (weak class 1)
infinitive søkkvask
present participle søkkvandisk
past participle søkkzk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular søkkumk søkktumk søkkumk søkktumk
2nd person singular søkkvisk søkktisk søkkvisk søkktisk
3rd person singular søkkvisk søkktisk søkkvisk søkktisk
1st person plural søkkumsk søkktumsk søkkvimsk søkktimsk
2nd person plural søkkvizk søkktuzk søkkvizk søkktizk
3rd person plural søkkvask søkktusk søkkvisk søkktisk
imperative present
2nd person singular søkksk, søkkvisk
1st person plural søkkumsk
2nd person plural søkkvizk
  • søkkva
Descendants

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “søkkva”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 429; also available at the Internet Archive