sübut

Azerbaijani

Etymology

From Arabic ثُبُوت (ṯubūt).

Pronunciation

  • IPA(key): [syˈbut]
  • Hyphenation: sü‧but
  • Audio:(file)

Noun

sübut (definite accusative sübutu, plural sübutlar)

  1. proof
    Synonyms: isbat, dəlil

Declension

Declension of sübut
singular plural
nominative sübutsübutlar
definite accusative sübutusübutları
dative sübutasübutlara
locative sübutdasübutlarda
ablative sübutdansübutlardan
definite genitive sübutunsübutların
Possessive forms of sübut
nominative
singular plural
mənim (my) sübutum sübutlarım
sənin (your) sübutun sübutların
onun (his/her/its) sübutu sübutları
bizim (our) sübutumuz sübutlarımız
sizin (your) sübutunuz sübutlarınız
onların (their) sübutu or sübutları sübutları
accusative
singular plural
mənim (my) sübutumu sübutlarımı
sənin (your) sübutunu sübutlarını
onun (his/her/its) sübutunu sübutlarını
bizim (our) sübutumuzu sübutlarımızı
sizin (your) sübutunuzu sübutlarınızı
onların (their) sübutunu or sübutlarını sübutlarını
dative
singular plural
mənim (my) sübutuma sübutlarıma
sənin (your) sübutuna sübutlarına
onun (his/her/its) sübutuna sübutlarına
bizim (our) sübutumuza sübutlarımıza
sizin (your) sübutunuza sübutlarınıza
onların (their) sübutuna or sübutlarına sübutlarına
locative
singular plural
mənim (my) sübutumda sübutlarımda
sənin (your) sübutunda sübutlarında
onun (his/her/its) sübutunda sübutlarında
bizim (our) sübutumuzda sübutlarımızda
sizin (your) sübutunuzda sübutlarınızda
onların (their) sübutunda or sübutlarında sübutlarında
ablative
singular plural
mənim (my) sübutumdan sübutlarımdan
sənin (your) sübutundan sübutlarından
onun (his/her/its) sübutundan sübutlarından
bizim (our) sübutumuzdan sübutlarımızdan
sizin (your) sübutunuzdan sübutlarınızdan
onların (their) sübutundan or sübutlarından sübutlarından
genitive
singular plural
mənim (my) sübutumun sübutlarımın
sənin (your) sübutunun sübutlarının
onun (his/her/its) sübutunun sübutlarının
bizim (our) sübutumuzun sübutlarımızın
sizin (your) sübutunuzun sübutlarınızın
onların (their) sübutunun or sübutlarının sübutlarının

Derived terms

  • sübut etmək (to proof)

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish ثبوت (sübut), from Arabic ثُبُوت (ṯubūt).

Noun

sübut (definite accusative sübutu, plural sübutlar)

  1. certainty