służebnik
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish służebnik. By surface analysis, służebny + -ik. Sense 1 is a semantic loan from Russian служе́бник (služébnik).
Pronunciation
- IPA(key): /swuˈʐɛb.ɲik/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛbɲik
- Syllabification: słu‧żeb‧nik
Noun
służebnik m pers (female equivalent służebnica or służebniczka)
Declension
Declension of służebnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | służebnik | służebnicy/służebniki (deprecative) |
| genitive | służebnika | służebników |
| dative | służebnikowi | służebnikom |
| accusative | służebnika | służebników |
| instrumental | służebnikiem | służebnikami |
| locative | służebniku | służebnikach |
| vocative | służebniku | służebnicy |
Noun
służebnik m inan (diminutive służebniczek)
- (Eastern Orthodoxy) missal
- Synonym: mszał
Declension
Declension of służebnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | służebnik | służebniki |
| genitive | służebnika | służebników |
| dative | służebnikowi | służebnikom |
| accusative | służebnik | służebniki |
| instrumental | służebnikiem | służebnikami |
| locative | służebniku | służebnikach |
| vocative | służebniku | służebniki |
Derived terms
adjective
- służebniczy
noun
- służebnictwo
verb
- służebniczyć impf
Related terms
adjective
adverb
- służebniczo
verb
- służyć impf