salda

See also: Salda, saldá, saldā, and sålda

Basque

Noun

salda ?

  1. broth

Declension

Declension of salda (inanimate, ending in -a)
indefinite singular plural
absolutive salda salda saldak
ergative saldak saldak saldek
dative saldari saldari saldei
genitive saldaren saldaren salden
comitative saldarekin saldarekin saldekin
causative saldarengatik saldarengatik saldengatik
benefactive saldarentzat saldarentzat saldentzat
instrumental saldaz saldaz saldez
inessive saldatan saldan saldetan
locative saldatako saldako saldetako
allative saldatara saldara saldetara
terminative saldataraino saldaraino saldetaraino
directive saldatarantz saldarantz saldetarantz
destinative saldatarako saldarako saldetarako
ablative saldatatik saldatik saldetatik
partitive saldarik
prolative saldatzat

Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsal.da/
  • Rhymes: -alda
  • Hyphenation: sàl‧da

Etymology 1

Adjective

salda

  1. feminine singular of saldo

Etymology 2

Verb

salda

  1. inflection of saldare:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Latvian

Adjective

salda

  1. inflection of salds:
    1. genitive masculine singular
    2. nominative feminine singular

Old Dutch

Etymology

From Proto-West Germanic *sāliþu, from Proto-Germanic *sēliþō.

Noun

sālda f

  1. joy, happiness
  2. blessing

Inflection

Descendants

  • Middle Dutch: sâelde, salde, zalde

References

  • sālitha”, in Oudnederlands Woordenboek, 2012

Portuguese

Pronunciation

 
  • (Brazil) IPA(key): /ˈsaw.dɐ/ [ˈsaʊ̯.dɐ]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /ˈsaw.da/ [ˈsaʊ̯.da]
  • (Portugal) IPA(key): /ˈsal.dɐ/ [ˈsaɫ.dɐ]

  • Rhymes: (Portugal) -aldɐ, (Brazil) -awdɐ
  • Hyphenation: sal‧da

Verb

salda

  1. inflection of saldar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Spanish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsalda/ [ˈsal̪.d̪a]
  • Rhymes: -alda
  • Syllabification: sal‧da

Verb

salda

  1. inflection of saldar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative