salter
English
Etymology
Pronunciation
- Homophone: psalter
- Rhymes: -ɒltə(ɹ), -ɔːltə(ɹ)
Noun
salter (plural salters)
Translations
one who deals with salt
|
References
- “salter”, in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, Springfield, Mass.: G. & C. Merriam, 1913, →OCLC.
Anagrams
- Laster, ratels, alters, stelar, Tarsle, talers, streal, staler, estral, alerts, tarsel, resalt, Slater, slater, tralse, strale, laster, Trelas, laters, artels
Danish
Verb
salter
- present of salte
Latin
Verb
salter
- first-person singular present passive subjunctive of saltō
Middle English
Noun
salter
- alternative form of sauter
Norwegian Bokmål
Noun
salter n
- indefinite plural of salt
Verb
salter
- present of salte
Old Swedish
Etymology
From Old Norse saltr, from Proto-Germanic *saltaz.
Adjective
salter
Declension
Declension of salter (strong)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | salter | salt | salt |
| accusative | saltan | salta | salt |
| dative | saltum saltom |
saltri saltre |
saltu salto |
| genitive | salts | saltrar | salts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | saltir salter |
saltar | salt |
| accusative | salta | saltar | salt |
| dative | saltum saltom |
saltum saltom |
saltum saltom |
| genitive | saltra salta |
saltra salta |
saltra salta |
Declension of salter (weak)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | salti salte |
salta | salta |
| accusative | salta | saltu salto |
salta |
| dative | salta | saltu salto |
salta |
| genitive | salta | saltu salto |
salta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | saltu salto |
saltu salto |
saltu salto |
| accusative | saltu salto |
saltu salto |
saltu salto |
| dative | saltu salto |
saltu salto |
saltu salto |
| genitive | saltu salto |
saltu salto |
saltu salto |
Descendants
- Swedish: salt
Swedish
Noun
salter
- indefinite plural of salt