salvatge
Catalan
Etymology
Inherited from Old Catalan salvatge, from Vulgar Latin salvāticus, variant of Latin silvāticus (showing assimilation). Doublet of selvàtic, a learned borrowing via Italian.
Pronunciation
- IPA(key): (Central) [səlˈβa.d͡ʒə]
- IPA(key): (Balearic) [səlˈva.d͡ʒə]
- IPA(key): (Valencia) [salˈva.d͡ʒe]
Audio: (file) - Rhymes: -adʒe
Adjective
salvatge m or f (masculine and feminine plural salvatges)
Derived terms
- cogombre salvatge
- salvatgement
- salvatgeria
- salvatjada
Noun
salvatge m or f by sense (plural salvatges)
Descendants
References
- “salvatge”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “salvatge”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “salvatge” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “salvatge” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Occitan
Etymology
From Old Occitan sauvatge, from Vulgar Latin salvāticus, from Latin silvāticus. Compare Catalan salvatge, Occitan sauvatge, French sauvage, Italian selvaggio, selvatico.
Pronunciation
Audio (Languedoc): (file)
Adjective
salvatge m (feminine singular salvatja, masculine plural salvatges, feminine plural salvatjas)