samenleggen
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈsaːmə(n)ˌlɛɣə(n)/
- Hyphenation: sa‧men‧leg‧gen
Verb
samenleggen
- to pool, to each contribute
- geld samenleggen ― to pool money
Conjugation
| Conjugation of samenleggen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | samenleggen | |||
| past singular | legde samen | |||
| past participle | samengelegd | |||
| infinitive | samenleggen | |||
| gerund | samenleggen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | leg samen | legde samen | samenleg | samenlegde |
| 2nd person sing. (jij) | legt samen, leg samen2 | legde samen | samenlegt | samenlegde |
| 2nd person sing. (u) | legt samen | legde samen | samenlegt | samenlegde |
| 2nd person sing. (gij) | legt samen | legde samen | samenlegt | samenlegde |
| 3rd person singular | legt samen | legde samen | samenlegt | samenlegde |
| plural | leggen samen | legden samen | samenleggen | samenlegden |
| subjunctive sing.1 | legge samen | legde samen | samenlegge | samenlegde |
| subjunctive plur.1 | leggen samen | legden samen | samenleggen | samenlegden |
| imperative sing. | leg samen | |||
| imperative plur.1 | legt samen | |||
| participles | samenleggend | samengelegd | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||