samensmelten

Dutch

Etymology

From samen +‎ smelten.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

samensmelten

  1. to amalgamate (melt/blend together)

Conjugation

Conjugation of samensmelten (strong class 3b, separable)
infinitive samensmelten
past singular smolt samen
past participle samengesmolten
infinitive samensmelten
gerund samensmelten n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular smelt samen smolt samen samensmelt samensmolt
2nd person sing. (jij) smelt samen smolt samen samensmelt samensmolt
2nd person sing. (u) smelt samen smolt samen samensmelt samensmolt
2nd person sing. (gij) smelt samen smolt samen samensmelt samensmolt
3rd person singular smelt samen smolt samen samensmelt samensmolt
plural smelten samen smolten samen samensmelten samensmolten
subjunctive sing.1 smelte samen smolte samen samensmelte samensmolte
subjunctive plur.1 smelten samen smolten samen samensmelten samensmolten
imperative sing. smelt samen
imperative plur.1 smelt samen
participles samensmeltend samengesmolten
1) Archaic.

Synonyms

Anagrams