samenspannen

Dutch

Etymology

From samen +‎ spannen.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsaː.mə(n)ˌspɑ.nə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: sa‧men‧span‧nen

Verb

samenspannen

  1. (intransitive) to conspire [with tegen ‘against’] [with met ‘with’]

Conjugation

Conjugation of samenspannen (weak with strong past participle, separable)
infinitive samenspannen
past singular spande samen
past participle samengespannen
infinitive samenspannen
gerund samenspannen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular span samen spande samen samenspan samenspande
2nd person sing. (jij) spant samen, span samen2 spande samen samenspant samenspande
2nd person sing. (u) spant samen spande samen samenspant samenspande
2nd person sing. (gij) spant samen spande samen samenspant samenspande
3rd person singular spant samen spande samen samenspant samenspande
plural spannen samen spanden samen samenspannen samenspanden
subjunctive sing.1 spanne samen spande samen samenspanne samenspande
subjunctive plur.1 spannen samen spanden samen samenspannen samenspanden
imperative sing. span samen
imperative plur.1 spant samen
participles samenspannend samengespannen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Descendants

  • Indonesian: mufakat jahat (calque)

Further reading