samentrekken

Dutch

Etymology

From samen (“together”) +‎ trekken (“pull”), analogous to Latin con- (“together”) + trahere (“draw”) = contract.

Pronunciation

  • Audio:(file)
  • Hyphenation: sa‧men‧trek‧ken

Verb

samentrekken

  1. to shrivel up

Conjugation

Conjugation of samentrekken (strong class 3b, separable)
infinitive samentrekken
past singular trok samen
past participle samengetrokken
infinitive samentrekken
gerund samentrekken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular trek samen trok samen samentrek samentrok
2nd person sing. (jij) trekt samen, trek samen2 trok samen samentrekt samentrok
2nd person sing. (u) trekt samen trok samen samentrekt samentrok
2nd person sing. (gij) trekt samen trokt samen samentrekt samentrokt
3rd person singular trekt samen trok samen samentrekt samentrok
plural trekken samen trokken samen samentrekken samentrokken
subjunctive sing.1 trekke samen trokke samen samentrekke samentrokke
subjunctive plur.1 trekken samen trokken samen samentrekken samentrokken
imperative sing. trek samen
imperative plur.1 trekt samen
participles samentrekkend samengetrokken
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

  • trekken samen
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.