samenwerken

Dutch

Etymology

From samen +‎ werken.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

samenwerken

  1. to cooperate, collaborate

Conjugation

Conjugation of samenwerken (weak, separable)
infinitive samenwerken
past singular werkte samen
past participle samengewerkt
infinitive samenwerken
gerund samenwerken n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular werk samen werkte samen samenwerk samenwerkte
2nd person sing. (jij) werkt samen, werk samen2 werkte samen samenwerkt samenwerkte
2nd person sing. (u) werkt samen werkte samen samenwerkt samenwerkte
2nd person sing. (gij) werkt samen werkte samen samenwerkt samenwerkte
3rd person singular werkt samen werkte samen samenwerkt samenwerkte
plural werken samen werkten samen samenwerken samenwerkten
subjunctive sing.1 werke samen werkte samen samenwerke samenwerkte
subjunctive plur.1 werken samen werkten samen samenwerken samenwerkten
imperative sing. werk samen
imperative plur.1 werkt samen
participles samenwerkend samengewerkt
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.