samobójczy

Polish

Etymology

From samobójca +‎ -y.

Pronunciation

  • IPA(key): /sa.mɔˈbuj.t͡ʂɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ujt͡ʂɘ
  • Syllabification: sa‧mo‧bój‧czy

Adjective

samobójczy (not comparable, derived adverb samobójczo)

  1. (relational) suicide
  2. suicidal (likely to commit, or to attempt to commit, suicide)

Declension

Declension of samobójczy (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative samobójczy samobójcza samobójcze samobójczy samobójcze
genitive samobójczego samobójczej samobójczego samobójczych
dative samobójczemu samobójczej samobójczemu samobójczym
accusative samobójczego samobójczy samobójczą samobójcze samobójczych samobójcze
instrumental samobójczym samobójczą samobójczym samobójczymi
locative samobójczym samobójczej samobójczym samobójczych
nouns

Further reading

  • samobójczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • samobójczy in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.