samopomoc

See also: samopomoć

Polish

Etymology

From samo- +‎ pomoc.

Pronunciation

  • IPA(key): /sa.mɔˈpɔ.mɔt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔmɔt͡s
  • Syllabification: sa‧mo‧po‧moc

Noun

samopomoc f

  1. self-help

Declension

Declension of samopomoc
singular plural
nominative samopomoc samopomoce
genitive samopomocy samopomocy
dative samopomocy samopomocom
accusative samopomoc samopomoce
instrumental samopomocą samopomocami
locative samopomocy samopomocach
vocative samopomocy samopomoce

Derived terms

adjective

Further reading

  • samopomoc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • samopomoc in Polish dictionaries at PWN
  • samopomoc in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.