samowystarczalny
Polish
Etymology
From samo- + wystarczać + -alny.
Pronunciation
- IPA(key): /sa.mɔ.vɘs.tarˈt͡ʂal.nɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -alnɘ
- Syllabification: sa‧mo‧wys‧tar‧czal‧ny
Adjective
samowystarczalny (comparative bardziej samowystarczalny, superlative najbardziej samowystarczalny, derived adverb samowystarczalnie)
Declension
Declension of samowystarczalny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | samowystarczalny | samowystarczalna | samowystarczalne | samowystarczalni | samowystarczalne | |
| genitive | samowystarczalnego | samowystarczalnej | samowystarczalnego | samowystarczalnych | ||
| dative | samowystarczalnemu | samowystarczalnej | samowystarczalnemu | samowystarczalnym | ||
| accusative | samowystarczalnego | samowystarczalny | samowystarczalną | samowystarczalne | samowystarczalnych | samowystarczalne |
| instrumental | samowystarczalnym | samowystarczalną | samowystarczalnym | samowystarczalnymi | ||
| locative | samowystarczalnym | samowystarczalnej | samowystarczalnym | samowystarczalnych | ||
Derived terms
Related terms
verbs
Further reading
- samowystarczalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- samowystarczalny in Polish dictionaries at PWN