Polish
Etymology
From wystarczyć + -ać.
Pronunciation
- IPA(key): /vɘˈstar.t͡ʂat͡ɕ/
- Rhymes: -art͡ʂat͡ɕ
- Syllabification: wy‧star‧czać
Verb
wystarczać impf (perfective wystarczyć)
- (intransitive) to suffice, to be enough, to do (to occur in sufficient quantity or degree) [with genitive ‘enough of what’; in addition, with dative ‘for whom’; or with na (+ accusative) or do (+ genitive) ‘for what’; or with żeby (+ past-tense clause or infinitive) or infinitive ‘to do what’]
- Synonym: starczać
- Antonyms: braknąć, zabraknąć
- (intransitive) to suffice, to be enough, to do (to be a sufficient cause or reason) [with żeby (+ past-tense clause or infinitive) or infinitive ‘to do what’]
- Synonym: starczać
- (intransitive) to do (to be a sufficient replacement) [with dative ‘for whom’; or with za (+ accusative) ‘for what’]
- Synonym: starczać
- (obsolete, intransitive) to manage (to be able to do) [with dative]
- (obsolete, intransitive) to afford (to have enough money for) [with na (+ accusative) ‘for what’]
Conjugation
Conjugation of wystarczać impf
|
|
person
|
singular
|
plural
|
| infinitive
|
wystarczać
|
| present tense
|
1st
|
wystarczam
|
wystarczamy
|
| 2nd
|
wystarczasz
|
wystarczacie
|
| 3rd
|
wystarcza
|
wystarczają
|
| impersonal
|
wystarcza się
|
| past tense
|
1st
|
wystarczałem, -(e)m wystarczał
|
wystarczałam, -(e)m wystarczała
|
wystarczałom, -(e)m wystarczało
|
wystarczaliśmy, -(e)śmy wystarczali
|
wystarczałyśmy, -(e)śmy wystarczały
|
| 2nd
|
wystarczałeś, -(e)ś wystarczał
|
wystarczałaś, -(e)ś wystarczała
|
wystarczałoś, -(e)ś wystarczało
|
wystarczaliście, -(e)ście wystarczali
|
wystarczałyście, -(e)ście wystarczały
|
| 3rd
|
wystarczał
|
wystarczała
|
wystarczało
|
wystarczali
|
wystarczały
|
| impersonal
|
wystarczano
|
| future tense
|
1st
|
będę wystarczał, będę wystarczać
|
będę wystarczała, będę wystarczać
|
będę wystarczało, będę wystarczać
|
będziemy wystarczali, będziemy wystarczać
|
będziemy wystarczały, będziemy wystarczać
|
| 2nd
|
będziesz wystarczał, będziesz wystarczać
|
będziesz wystarczała, będziesz wystarczać
|
będziesz wystarczało, będziesz wystarczać
|
będziecie wystarczali, będziecie wystarczać
|
będziecie wystarczały, będziecie wystarczać
|
| 3rd
|
będzie wystarczał, będzie wystarczać
|
będzie wystarczała, będzie wystarczać
|
będzie wystarczało, będzie wystarczać
|
będą wystarczali, będą wystarczać
|
będą wystarczały, będą wystarczać
|
| impersonal
|
będzie wystarczać się
|
| conditional
|
1st
|
wystarczałbym, bym wystarczał
|
wystarczałabym, bym wystarczała
|
wystarczałobym, bym wystarczało
|
wystarczalibyśmy, byśmy wystarczali
|
wystarczałybyśmy, byśmy wystarczały
|
| 2nd
|
wystarczałbyś, byś wystarczał
|
wystarczałabyś, byś wystarczała
|
wystarczałobyś, byś wystarczało
|
wystarczalibyście, byście wystarczali
|
wystarczałybyście, byście wystarczały
|
| 3rd
|
wystarczałby, by wystarczał
|
wystarczałaby, by wystarczała
|
wystarczałoby, by wystarczało
|
wystarczaliby, by wystarczali
|
wystarczałyby, by wystarczały
|
| impersonal
|
wystarczano by
|
| imperative
|
1st
|
niech wystarczam
|
wystarczajmy
|
| 2nd
|
wystarczaj
|
wystarczajcie
|
| 3rd
|
niech wystarcza
|
niech wystarczają
|
|
|
| active adjectival participle
|
wystarczający
|
wystarczająca
|
wystarczające
|
wystarczający
|
wystarczające
|
| contemporary adverbial participle
|
wystarczając
|
| verbal noun
|
wystarczanie
|
Further reading
- wystarczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wystarczać in Polish dictionaries at PWN