wystarczający
Polish
Etymology
From wystarczać + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /vɘ.star.t͡ʂaˈjɔn.t͡sɘ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɔnt͡sɘ
- Syllabification: wy‧star‧cza‧ją‧cy
Adjective
wystarczający (not comparable, derived adverb wystarczająco)
- sufficient
- Antonym: niewystarczający
Declension
Declension of wystarczający (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | wystarczający | wystarczająca | wystarczające | wystarczający | wystarczające | |
| genitive | wystarczającego | wystarczającej | wystarczającego | wystarczających | ||
| dative | wystarczającemu | wystarczającej | wystarczającemu | wystarczającym | ||
| accusative | wystarczającego | wystarczający | wystarczającą | wystarczające | wystarczających | wystarczające |
| instrumental | wystarczającym | wystarczającą | wystarczającym | wystarczającymi | ||
| locative | wystarczającym | wystarczającej | wystarczającym | wystarczających | ||
Further reading
- wystarczający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- wystarczający in Polish dictionaries at PWN