sarciens
Latin
Etymology
Present participle of sarciō.
Participle
sarciēns (genitive sarcientis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | sarciēns | sarcientēs | sarcientia | ||
| genitive | sarcientis | sarcientium | |||
| dative | sarcientī | sarcientibus | |||
| accusative | sarcientem | sarciēns | sarcientēs sarcientīs |
sarcientia | |
| ablative | sarciente sarcientī1 |
sarcientibus | |||
| vocative | sarciēns | sarcientēs | sarcientia | ||
1When used purely as an adjective.