Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish صارقمق (ṣarḳmaḳ, “to hang loosely, to drop or lag astern”),[1] from Proto-Turkic *sark- (“to hang loosely, to swing, to drip”),[2][3] morphologically sark- + -aç.
Pronunciation
- IPA(key): /sɑɾˈkɑt͡ʃ/
- Hyphenation: sar‧kaç
Noun
sarkaç (definite accusative sarkacı, plural sarkaçlar)
- pendulum
- Synonyms: pandül, (dated) rakkas
Declension
Declension of sarkaç
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
sarkaç
|
sarkaçlar
|
| definite accusative
|
sarkacı
|
sarkaçları
|
| dative
|
sarkaca
|
sarkaçlara
|
| locative
|
sarkaçta
|
sarkaçlarda
|
| ablative
|
sarkaçtan
|
sarkaçlardan
|
| genitive
|
sarkacın
|
sarkaçların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sarkacım
|
sarkaçlarım
|
| 2nd singular
|
sarkacın
|
sarkaçların
|
| 3rd singular
|
sarkacı
|
sarkaçları
|
| 1st plural
|
sarkacımız
|
sarkaçlarımız
|
| 2nd plural
|
sarkacınız
|
sarkaçlarınız
|
| 3rd plural
|
sarkaçları
|
sarkaçları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sarkacımı
|
sarkaçlarımı
|
| 2nd singular
|
sarkacını
|
sarkaçlarını
|
| 3rd singular
|
sarkacını
|
sarkaçlarını
|
| 1st plural
|
sarkacımızı
|
sarkaçlarımızı
|
| 2nd plural
|
sarkacınızı
|
sarkaçlarınızı
|
| 3rd plural
|
sarkaçlarını
|
sarkaçlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sarkacıma
|
sarkaçlarıma
|
| 2nd singular
|
sarkacına
|
sarkaçlarına
|
| 3rd singular
|
sarkacına
|
sarkaçlarına
|
| 1st plural
|
sarkacımıza
|
sarkaçlarımıza
|
| 2nd plural
|
sarkacınıza
|
sarkaçlarınıza
|
| 3rd plural
|
sarkaçlarına
|
sarkaçlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sarkacımda
|
sarkaçlarımda
|
| 2nd singular
|
sarkacında
|
sarkaçlarında
|
| 3rd singular
|
sarkacında
|
sarkaçlarında
|
| 1st plural
|
sarkacımızda
|
sarkaçlarımızda
|
| 2nd plural
|
sarkacınızda
|
sarkaçlarınızda
|
| 3rd plural
|
sarkaçlarında
|
sarkaçlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sarkacımdan
|
sarkaçlarımdan
|
| 2nd singular
|
sarkacından
|
sarkaçlarından
|
| 3rd singular
|
sarkacından
|
sarkaçlarından
|
| 1st plural
|
sarkacımızdan
|
sarkaçlarımızdan
|
| 2nd plural
|
sarkacınızdan
|
sarkaçlarınızdan
|
| 3rd plural
|
sarkaçlarından
|
sarkaçlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sarkacımın
|
sarkaçlarımın
|
| 2nd singular
|
sarkacının
|
sarkaçlarının
|
| 3rd singular
|
sarkacının
|
sarkaçlarının
|
| 1st plural
|
sarkacımızın
|
sarkaçlarımızın
|
| 2nd plural
|
sarkacınızın
|
sarkaçlarınızın
|
| 3rd plural
|
sarkaçlarının
|
sarkaçlarının
|
|
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “صارقمق”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1154
- ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*sark-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “sark-”, in Nişanyan Sözlük
Further reading
- “sarkaç”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu