sbattagliare
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /zbat.taʎˈʎa.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: sbat‧ta‧glià‧re
Etymology 1
From s- + battaglio (“bell clapper”) + -are (1st-conjugation verbal suffix).
Verb
sbattagliàre (first-person singular present sbattàglio, first-person singular past historic sbattagliài, past participle sbattagliàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of sbattagliàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | sbattagliàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | sbattagliàndo | |||
| present participle | sbattagliànte | past participle | sbattagliàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sbattàglio | sbattàgli | sbattàglia | sbattagliàmo | sbattagliàte | sbattàgliano |
| imperfect | sbattagliàvo | sbattagliàvi | sbattagliàva | sbattagliavàmo | sbattagliavàte | sbattagliàvano |
| past historic | sbattagliài | sbattagliàsti | sbattagliò | sbattagliàmmo | sbattagliàste | sbattagliàrono |
| future | sbattaglierò | sbattaglierài | sbattaglierà | sbattaglierémo | sbattaglieréte | sbattaglierànno |
| conditional | sbattaglierèi | sbattaglierésti | sbattaglierèbbe, sbattaglierébbe | sbattaglierémmo | sbattaglieréste | sbattaglierèbbero, sbattaglierébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sbattàgli | sbattàgli | sbattàgli | sbattagliàmo | sbattagliàte | sbattàglino |
| imperfect | sbattagliàssi | sbattagliàssi | sbattagliàsse | sbattagliàssimo | sbattagliàste | sbattagliàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sbattàglia | sbattàgli | sbattagliàmo | sbattagliàte | sbattàglino | ||
| negative imperative | non sbattagliàre | non sbattàgli | non sbattagliàmo | non sbattagliàte | non sbattàglino | |
Etymology 2
From s- (intensive prefix) + battagliare (“to fight, battle”).
Verb
sbattagliàre (first-person singular present sbattàglio, first-person singular past historic sbattagliài, past participle sbattagliàto, auxiliary avére)
Conjugation
Conjugation of sbattagliàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | sbattagliàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | sbattagliàndo | |||
| present participle | sbattagliànte | past participle | sbattagliàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sbattàglio | sbattàgli | sbattàglia | sbattagliàmo | sbattagliàte | sbattàgliano |
| imperfect | sbattagliàvo | sbattagliàvi | sbattagliàva | sbattagliavàmo | sbattagliavàte | sbattagliàvano |
| past historic | sbattagliài | sbattagliàsti | sbattagliò | sbattagliàmmo | sbattagliàste | sbattagliàrono |
| future | sbattaglierò | sbattaglierài | sbattaglierà | sbattaglierémo | sbattaglieréte | sbattaglierànno |
| conditional | sbattaglierèi | sbattaglierésti | sbattaglierèbbe, sbattaglierébbe | sbattaglierémmo | sbattaglieréste | sbattaglierèbbero, sbattaglierébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sbattàgli | sbattàgli | sbattàgli | sbattagliàmo | sbattagliàte | sbattàglino |
| imperfect | sbattagliàssi | sbattagliàssi | sbattagliàsse | sbattagliàssimo | sbattagliàste | sbattagliàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sbattàglia | sbattàgli | sbattagliàmo | sbattagliàte | sbattàglino | ||
| negative imperative | non sbattagliàre | non sbattàgli | non sbattagliàmo | non sbattagliàte | non sbattàglino | |
Further reading
- sbattagliare1 in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
- sbattagliare2 in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana