sbroccare
Italian
Etymology 1
From s- + brocco (“stump of a branch”) + -are.
Verb
sbroccàre (first-person singular present sbròcco, first-person singular past historic sbroccài, past participle sbroccàto, auxiliary avére)
- (agriculture) to prune the stumps of branches of (a tree) (left over from a previous poorly executed pruning)
Conjugation
Conjugation of sbroccàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | sbroccàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | sbroccàndo | |||
| present participle | sbroccànte | past participle | sbroccàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sbròcco | sbròcchi | sbròcca | sbrocchiàmo | sbroccàte | sbròccano |
| imperfect | sbroccàvo | sbroccàvi | sbroccàva | sbroccavàmo | sbroccavàte | sbroccàvano |
| past historic | sbroccài | sbroccàsti | sbroccò | sbroccàmmo | sbroccàste | sbroccàrono |
| future | sbroccherò | sbroccherài | sbroccherà | sbroccherémo | sbroccheréte | sbroccherànno |
| conditional | sbroccherèi | sbroccherésti | sbroccherèbbe, sbroccherébbe | sbroccherémmo | sbroccheréste | sbroccherèbbero, sbroccherébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sbròcchi | sbròcchi | sbròcchi | sbrocchiàmo | sbrocchiàte | sbròcchino |
| imperfect | sbroccàssi | sbroccàssi | sbroccàsse | sbroccàssimo | sbroccàste | sbroccàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sbròcca | sbròcchi | sbrocchiàmo | sbroccàte | sbròcchino | ||
| negative imperative | non sbroccàre | non sbròcchi | non sbrocchiàmo | non sbroccàte | non sbròcchino | |
Related terms
- sbroccatura
- sbrocco
- brocco
Etymology 2
From s- + brocca (“jug, pitcher”) + -are.[1]
Verb
sbroccàre (first-person singular present sbròcco, first-person singular past historic sbroccài, past participle sbroccàto, auxiliary avére)
- (Romanesco) to lose control, to go crazy, to snap [auxiliary avere]
Conjugation
Conjugation of sbroccàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | sbroccàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | sbroccàndo | |||
| present participle | sbroccànte | past participle | sbroccàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sbròcco | sbròcchi | sbròcca | sbrocchiàmo | sbroccàte | sbròccano |
| imperfect | sbroccàvo | sbroccàvi | sbroccàva | sbroccavàmo | sbroccavàte | sbroccàvano |
| past historic | sbroccài | sbroccàsti | sbroccò | sbroccàmmo | sbroccàste | sbroccàrono |
| future | sbroccherò | sbroccherài | sbroccherà | sbroccherémo | sbroccheréte | sbroccherànno |
| conditional | sbroccherèi | sbroccherésti | sbroccherèbbe, sbroccherébbe | sbroccherémmo | sbroccheréste | sbroccherèbbero, sbroccherébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sbròcchi | sbròcchi | sbròcchi | sbrocchiàmo | sbrocchiàte | sbròcchino |
| imperfect | sbroccàssi | sbroccàssi | sbroccàsse | sbroccàssimo | sbroccàste | sbroccàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sbròcca | sbròcchi | sbrocchiàmo | sbroccàte | sbròcchino | ||
| negative imperative | non sbroccàre | non sbròcchi | non sbrocchiàmo | non sbroccàte | non sbròcchino | |