scâncit

Romanian

Etymology

Past participle of scânci.

Noun

scâncit n (uncountable)

  1. whine

Declension

Declension of scâncit
singular only indefinite definite
nominative-accusative scâncit scâncitul
genitive-dative scâncit scâncitului
vocative scâncitule

Verb

scâncit (past participle of scânci)

  1. past participle of scânci